Nasi kochani Parafianie. Niby tak blisko, a jednak daleko. Kolejna kwarantannowa niedziela za nami. Tęsknimy za Wami.
Mamy głęboką nadzieję, że lęk i strach nie sparaliżował Waszego domowego życia. Każdego dnia pamiętamy o Was w naszej modlitwie, szczególnie podczas sprawowanej Mszy św. i o godz. 20.30 kiedy jako kapłańska ?załoga? naszej parafii spotykamy się na wspólnym różańcu. To co musi nas wszystkich trzymać i łączyć to wiara, nadzieja i miłość.
Wszyscy tęsknimy za powrotem do normalności..., pracy?, szkoły? kościoła? Tęsknota jest uczuciem bardzo nieprzyjemnym. Jednak chce nam powiedzieć, że straciliśmy coś co było dla nas ważne i cenne. W codziennej gonitwie mocno przyzwyczailiśmy się do wielu osób, spraw, wartości i rzeczy. Dla niejednej osoby życie było przeżywane w klimacie rutyny.
Skarżyłeś się, że nie masz czasu na modlitwę? Już masz.
Skarżyłeś się, że nie masz czasu na Mszę św.? Już masz
Skarżyłeś się, nie masz czasu czytać Pisma Świętego? Już masz.
Skarżyłeś się, nie masz czasu być ze swoimi bliskimi? Już masz.
Skarżyłeś się, że nie masz czasu, bo znowu do pracy? Już masz.
Skarżyłeś się, nie masz czasu? ? Już masz.
Człowiek widzi to co jest tu i teraz. Bóg widzi dalej i wie jakie dobro chce wyprowadzić z konkretnych sytuacji. Pan Bóg dopuszcza ten czas, abyśmy mieli szansę przewartościować swoje życie. Pozmieniać priorytety. Tęsknota może być błogosławioną tęsknotą, z której zrodzi się mocna wiara, kiedy ze świeżością będziemy mogli spojrzeć na sakramenty Eucharystii i spowiedzi św. Tęsknota może być błogosławioną tęsknotą, kiedy zaczniemy na nowo doceniać to co mieliśmy do tej pory. Tęsknota może być błogosławioną tęsknotą, kiedy sprawy zwyczajne, zaczniemy wykonywać w sposób nadzwyczajny.
Pozdrawiamy Was bardzo serdecznie. Szczególnie słowo pamięci kierujemy do wszystkich chorych. Niech Bóg każdemu błogosławi.
Wasi kapłani