Przeskocz do treści

foto
SŁOWO
PRZEWODNICZĄCEGO KONFERENCJI EPISKOPATU POLSKI
Z OKAZJI MIĘDZYNARODOWEGO DNIA
PIELĘGNIARKI, PIELĘGNIARZA I POŁOŻNEJ

12 maja obchodzimy Międzynarodowy Dzień Pielęgniarki, Pielęgniarza i Położnej. To święto tych, których praca jest w pierwszym rzędzie służbą życiu i zdrowiu ludzi, czyli temu, co jest podstawowym dobrem każdej osoby ludzkiej. Pielęgniarki, pielęgniarze i położne są wezwani do tego, by – w miłości wobec chorych i cierpiących – być żywym obrazem Chrystusa i Jego Kościoła.

Z tej okazji ‒ w imieniu Konferencji Episkopatu Polski – pragnę złożyć wszystkim osobom należącym do tych grup zawodowych, jak najserdeczniejsze życzenia oraz wyrazić wdzięczność za trud i poświęcenie wkładane w pełnienie tej odpowiedzialnej i jakże potrzebnej pracy. Wdzięczność moja ‒ oraz jak sądzę milionów naszych Rodaków ‒ jest tym większa, że obecnie praca ta wykonywana jest w sytuacji pandemii, z jaką w ostatnich miesiącach zmaga się cały świat. Są to okoliczności nadzwyczajne, a służba taka ‒ przy zagrożeniu własnego zdrowia i życia ‒ wymaga nie tylko wiedzy i doświadczenia, ale przede wszystkim odwagi, hartu ducha oraz umiejętności postrzegania swej pracy jako misji i służby wobec drugiego człowieka. Dzięki takiemu nastawieniu ‒ mimo ogromnego wysiłku, nadgodzin oraz zmęczenia ‒ każdy pacjent może otrzymać coś więcej niż tylko pomoc medyczną.

Posługa pielęgniarek to nie tylko zabiegi pielęgnacyjne czy medyczne świadczone wobec chorych. To również osobiste „wczuwanie się”, „wzruszanie”, „empatia” z osobą chorego. W potocznym rozumieniu jest to postawa współodczuwania tego, co przeżywają chorzy. Papież w tegorocznym Orędziu na XXIX Światowy Dzień Chorego zachęca nas do okazania uwagi cierpiącemu przez przyjmowanie postawy miłosiernego Samarytanina. Wzywa do zatrzymania się, wysłuchania, nawiązania bezpośredniej i osobistej relacji z drugim człowiekiem, okazywania mu empatii i wzruszenia.

Przy tej okazji, chciałbym podziękować także wszystkim rodzinom pielęgniarek, pielęgniarzy i położnych za cierpliwość w znoszeniu nieobecności najbliższych, których posługa wymaga często dodatkowych godzin spędzonych z chorymi i potrzebującymi.

Modlę się o życie wieczne dla tych pracowników służby zdrowia, którzy oddali swoje życie w związku z pełnioną służbą w czasie pandemii. Ufam, że dobry Bóg okaże im wszystkim swoje miłosierne oblicze, tak jak im je okazywał wcześniej w chorych i cierpiących, którym służyli.

Wszystkim pielęgniarkom, pielęgniarzom i położnym z serca błogosławię!

Warszawa, dnia 11 maja 2021 roku